SYLWESTER :P

A jednak opis Sylwestra będzie...

31.12.2002 r. godz.: ok.21.00

Występują:   A. – moja mama;    J. – dzwoniący, nawalony, bełkoczący  „pan”;    B. – moja babcia;    M. – ja

Dom mojej mamy, dzwoni telefon.

B.: Słucham.

J.: Dobry wieczór, czy zastałem A.??

B.: Tak, a kto mówi?

J.: Ale mógłbym prosić??

B.: Już, moment...

A.: Tak słucham ?

J.: Dobry wieczór A.

A.: Dobry wieczór, ale kto mówi??

J.: Jak to?? Nie poznajesz mnie??

A.: Nie...

J.: To ja, J.

A.: Jaki J.???????????

J.: Nie znasz żadnego J.????????

A.: Nie , nie znam żadnego J. !!!!!!!

J.: J. B. , no co ty, A.......

A.: ( szok i chwila ciszy)....... dobry wieczór J......

J.: Chciałem Ci złożyć życzenia Noworoczne, dużo zdrowia, szczęścia, pomy.....

A.: Czy ty oszalałeś???!!! Dzwonisz do mnie o 21.00 w Sylwestra, nawalony jak  świnia po...

J.: A., nie denerwuj się tak, ja tylko życzenia chciałem...

A.: Co ty sobie w ogóle wyobrażasz???!!! Po co właściwie dzwonisz, nie pieprz mi o życzeniach !!!

J.: No jak, przecież jakiś sentyment mam, nie?? Ślub kościelny mieliśmy....

A.: ( zatkana, zszokowana i Bóg wie co jeszcze )........ ty wiesz, masz tupet, po 15 latach dzwonisz do mnie i 

      mówisz mi o sentymentach ??!!

J.: Po 19, nie po 15....

A.: ..............

J.: Jest tam gdzieś koło Ciebie M. ?????

A.: Nie ma, nie mieszka tu już, ma swoje życie, jest dorosła....

J.: Szkoda.....

A.: .............

J.: A wiesz co A. ?? Ja codziennie przejeżdżam koło Ciebie. Co byś powiedziała gdybym przyszedł kiedyś Cię

     odwiedzić?? Zamknęła byś mi drzwi przed nosem??

A.: ( kolejny szok i brak słów )..........  No...... nie, chyba nie....

J.: To ja przyjdę.... Dobranoc....

A.: Dobranoc....

Mój ojciec zadzwonił do mojej mamy po 19 latach... O sobie usłyszałam tylko „szkoda”...

04.01.2003 r.

sobota, godz.: 20.00, cotygodniowa wizyta u mamy....

Po wysłuchaniu opowieści o telefonie w Sylwestra, zaskoczona spytałam: „ Mój tato? Zadzwonił do Ciebie????”. W odpowiedzi usłyszałam: „ Jaki to tato, nie mów tak, to tylko biologia, nic więcej, drobny epizod w moim życiu...”.

Więc pozostałam „drobnym epizodem” oraz „szkoda, że już tu nie mieszka”.... Zwykle dogaduję się z mamą, nawet bardzo dobrze nam to idzie, odkąd to mój 18-letni brat zamienił się ze mną miejscami i to on jest teraz czarną owcą w rodzinie. Ja zostałam tą „grzeczną, dobrą i ułożoną, dostosowaną już do życia i dorosłych rozmów”. Jeśli chodzi o ten temat.... chyba nie chcę go już nigdy zaczynać. Przykro być tylko epizodem... A ojca i tak kocham. Chyba mam coś po nim – skłonność do sentymentów... ;). Poza tym, nie umiem nie wybaczać...

A mój Sylwester?? Spędziłam go przed telewizorem na zmianę z monitorem, w towarzystwie klnącego na cały świat faceta, oraz kota mruczącego mi na kolanach. Jedyna pociecha, nie licząc pół litra, które w końcu pozwoliło mi pójść spać, po obejrzeniu dna :P. Tak, tak, piłam sama do siebie i było mi z tym dobrze ( powiedzmy ;P ). Ale jak mi to wejdzie w nałóg.... A coś ostatnio pomaga :P. ( bmp, ratunku, czy to jest zaraźliwe?? :P. ). Ok., a teraz może w końcu uda mi się zasnąć, jeszcze dziś nie spałam... Dobranoc ;)