Poniewaz moja przeszlosc lubi "odzywac" sie w jak najmniej spodziewanych momentach, wczoraj gdy odbywalam popoludniowa drzemke z moim synkiem, zadzwonil telefon pozostawiony na ten czas w kuchni i wyciszony. Moja babcia ktora zwykle "udaje" ze nie umie obslugiwac komorki i "nie slyszy wibracji" tym razem uslyszala bardzo dobrze ;]. Odebrala, ktos o mnie zapytal nie przedstawiajac sie, ona odpowiedzial ze mnie nie ma i sie rozlaczyl nim zdarzyla spytac kto to. Wstalam, numer nieznany. Ale cos mnie tknelo. Wtedy wlasnie zaczelam wczorajsza notke ze zdjeciami... Dzwonilam na ten numer ale byl juz wylaczony do wieczora. I wtedy cos mnie upewnilo ze to moj byly maz... Dzis rano telefon - On ;]. Ciekawe skad wiedzialam ;]. Zawsze dzwoni jak czegos potrzebuje. Tym razem informacji o kims z kim kiedys pracowalam - ktos jest moim i jego dluznikiem, z reszta nie tylko, slabo go widze po odnalezeniu ;]. I dobrze. Ale niespodzianka - byl mily, spokojny, sympatyczny wrecz. Rozmowa byla naprawde normalna i uprzejma. W tym wypadku nie moglabym nie zadac pytania - czy tacy ludzie sie zmieniaja? ;]